De zilveren beker is deels verguld en gemaakt door Lucas Luicksen, aan het eind van de 17de eeuw. De beker is gemerkt op de onderkant van de voetrand met het meesterteken, het stadswapen van Deventer en de jaarletter E. Het gewicht is 392 gr, en de hoogte 19,5 cm.
De beker bestaat uit een geprofileerde voet en een korte stam met daarop een kelk die naar boven toe wijder uitloopt. De kelk heeft aan de bovenzijde een met een gegraveerde lijn aangegeven rand en rond de bolle onderzijde een motief van acanthusbladeren. Dit bladmotief is uit dun zilverblik geknipt en vervolgens op het oppervlak gesoldeerd. Deze decoratietechniek wordt met een engelse term ‘cut-card’ genoemd. De voet, de steel, het bladmotief en de rand aan de bovenkant zijn verguld. Hiertegen steekt het grote blank zilveren deel van de kelk mooi af. Als model wijkt de beker af van wat in de 16de en 17de eeuw gebruikelijk was voor zilveren drinkbekers. Het gewone model was een cilindrische naar boven uitlopende vorm met een vlakke basis zoals te zien is aan de vele nog bewaarde avondmaalsbekers uit die tijd. Deze nieuwe vorm met een aparte voet is een ontwikkeling uit het laatste kwart van de 17de eeuw en onder invloed van het hof geïntroduceerd. De Haagse edelsmid Adam Loofs maakte in opdracht van Koning Stadhouder Willem III in 1682 voor de Waalse Kerk in Den Haag twee avondmaalsbekers. Zij hebben dezelfde vorm als de Deventer beker, een kelk op een geprofileerde voet en zijn ook versierd met opgelegde acanthusbladeren*. De tot nog toe bekende bekers van Lucas Luicksen hebben de gebruikelijke cilindrische vorm met een vlakke basis. Omdat Luicksen in ieder geval in 1689 nog actief was, is het waarschijnlijk dat hij inspiratie voor deze nieuwe vorm heeft opgedaan via Den Haag of het hof. De jaarletter E geeft geen uitsluitsel over de juiste datering omdat in Deventer de jaarletters in deze periode niet erg consequent werden gebruikt. Dit pleit ervoor de beker in de jaren ’80 van de 17de eeuw te dateren. Het Deventer stadsbestuur onderscheidde drie kwaliteiten zilver. Het adelaarskeur werd op werk van de middelste soort, het Rijksdaalderzilver, aangebracht. Dit was het meest gebruikte gehalte.
